"Midden-Oosten, de EU is onbeweeglijk": voor D'Alema zijn de VS een handlanger van Israël

President D'Alema, het nieuwste nummer van het tijdschrift Italianieuropei heeft als titel "Europa-Verenigde Staten, het Westen op het kruispunt". De thema's overlappen met die van het evenement in Salento gisteren met Raffaele Fitto en Antonio Decaro. De rol van de EU blijft soms onbegrijpelijk. Wat is de reden voor deze onbepaaldheid?

Europa staat voor een lastig scenario na Trumps overwinning. Er ontstaan ​​steeds meer verschillen in fundamentele belangen ten opzichte van de VS. De EU heeft geen belang bij een vertraging van de wereldhandel of bij tariefbeleid. We hebben een horizon van samenwerking nodig.

En toch lijkt Europa onbeweeglijk.

"Het heeft het moeilijk omdat het politiek verdeeld is. Populisme en soevereinisme verzwakken het: omdat ze ideologisch gezien op Trump lijken, hebben ze minder slagkracht in het verdedigen van Europese waarden."

De heetste kwadranten zijn momenteel twee: Oost-Europa, het Midden-Oosten en de Stille Zuidzee. Welke rol zou de EU kunnen spelen?

“De situatie in het Midden-Oosten is dramatisch, tragisch voor de Palestijnen en brengt enorme risico’s met zich mee voor ons, onze veiligheid en onze economische toekomst.”

Moeten we bang zijn voor andere Bataclans?

"Deze tragedie kan leiden tot nieuwe terreurgolven, en daarvoor zullen we de prijs betalen."

Wat beschrijven de berichten uit Gaza?

De VS is medeplichtig aan Israël, en in wezen ook aan Europa, omdat ze geen enkel initiatief nemen om de oorlog te stoppen. Spanje was de enige uitzondering. De Unie onderhoudt een relatie met Tel Aviv die niet langer houdbaar is. We hebben een associatieverdrag met Israël, waarin in artikel 2 de eerbiediging van de mensenrechten is vastgelegd. Je hebt verbeelding nodig om te beweren dat de regering van Bibi Netanyahu deze respecteert.

Nu breidt het conflict zich uit naar de Gazastrook en Libanon.

We zijn getuige van de militaire agressie tegen Iran in deze uren. We mogen niet vergeten dat de nucleaire overeenkomst met Iran door de Amerikanen is gesaboteerd, niet door de ayatollahs. De regering-Trump heeft het aan de teleurstelling van de EU overgelaten. Wat er daarna gebeurde, was het gevolg van het verwerpen van een overeenkomst.

Het was de wrede aanval van Hamas in 2023 die alles veranderde.

Niemand trekt de legitieme reactie op 7 oktober in twijfel, maar nu worden we geconfronteerd met een uitgesproken wil van Israël om elke mogelijkheid van een Palestijnse staat uit te wissen, ondanks de resoluties van de VN.

In het Midden-Oosten droeg hij als minister van Buitenlandse Zaken in 2006 bij aan het vredesproces door naar Beiroet te gaan, waar hij samen met Hezbollah-parlementslid Hussein Haji Hassan werd vereeuwigd.

Een Israëlische militaire actie was net begonnen in Libanon. We lanceerden een complex diplomatiek initiatief: we riepen een vredesconferentie bijeen in Rome. Israël trok zich terug, maar er was nog steeds de VN en een brede internationale deelname. En de VS met Condoleezza Rice. Met Rice pendelden we tussen Beiroet en Jeruzalem, waarbij we druk uitoefenden op de partijen: we bereikten zelfs resolutie 1701 van de VN-Veiligheidsraad die een staakt-het-vuren en de inzet van UNIFIL oplegde, met Italië aan het hoofd van de missie. Toen volgde er een diplomatieke actie. Nu niets meer.

Minister Antonio Tajani nam gisteren een standpunt in.

"Dit zijn slechts woorden. De EU heeft geen enkele politieke actie ondernomen tegen Israël. Tel Aviv moet stoppen. Er worden 20.000 kinderen gedood en iemand zegt: 'We moeten niet overdrijven'? We kunnen niet herhalen dat Israël het recht heeft zich te verdedigen: het heeft Gaza met de grond gelijk gemaakt, het gebied met de grootste kinderdichtheid ter wereld."

Zij in Beiroet…

Ik ging op bezoek in het zuiden, dat tot een half uur daarvoor gebombardeerd was. Ik liep door het puin van een arbeiderswijk terwijl mensen naar hun dierbaren zochten. Vanuit daar schreef ik dezelfde dag nog aan David Grossman, toen hij zijn zoon verloor. Ik zei tegen hem: "Het spijt me dat we te laat waren." Ik heb een boek met een opdracht van hem: hij bedankte me voor mijn inzet voor de vrede in Missouri."

Er is het Mattei-plan. Hoe ver staat dit project?

«Italië neemt weliswaar initiatieven, maar Rome en de EU staan ​​zwak tegenover de andere kant van de Middellandse Zee.»

Waar verwijst het naar?

Laten we het Chinese activisme in Afrika vergeten. De Chinees-Afrikaanse top eindigde gisteren, wat leidde tot een grootschalige economische samenwerking (belastingvrije import van Afrikaanse producten naar Peking). Om te begrijpen wat er in de wereld gebeurt, hebben de BRIC-landen ook een ontwikkelingsbank opgericht die renteloze leningen verstrekt aan Afrikaanse landen. Het Zuiden van de wereld groeit enorm en heeft ons niet meer nodig.

In Europa wordt gesproken over herbewapening. Gaan we uiteindelijk, zoals de pacifisten zeggen, meer investeren in defensie dan in welzijn of gezondheidszorg?

De VS verzaakt de mondiale rol die ze in de naoorlogse periode speelden. Denk maar aan de recente terugtrekking uit Kaboel. We hebben een Europese defensie nodig, niet om groen licht te geven aan de nationale herbewapeningsrace, wat een enorme verspilling zou zijn. We hebben een Europese integratie van defensiesystemen nodig, die ons dwingt om rationeel met hulpbronnen om te gaan en specialisaties te ontwikkelen.

Raffaele Fitto, uitvoerend vicevoorzitter van de Europese Commissie, bezoekt Puglia.

Ik ken hem al sinds ik een jongen was. Ik zou niet willen dat zijn relatie met zijn vader Totò me de rug toekeerde, ik heb zijn eerste stappen gezien. Ik beschouw hem als een serieuze politicus. Ik vond het jammer toen hij tijdens de crisis van de EVP ervoor koos om rechts te gaan, niet zonder slag of stoot. In Brussel zal hij niet alleen de regering vertegenwoordigen, maar ook de belangen van Italië. We hebben in politieke diversiteit gevochten, maar met groot wederzijds respect.

Antonio Decaro is de rijzende ster van links: ziet u hem beter in Rome, Bari of Brussel?

"Hij is een waardevol persoon, hij is geen geïmproviseerde politicus. Hij was een uitstekende burgemeester en gaf zijn rol in Bari nationale bekendheid. Hij is een belangrijke bron voor de regio. Zijn toekomst zal worden bepaald door centrumlinks en de inwoners van Apulië. Hij had een terechte consensus onder de bevolking: 500.000 stemmen zijn niet makkelijk te behalen. Ik zeg dit als specialist ( glimlacht , red.): Ik heb er 838.000 verzameld bij de Europese verkiezingen van 2004...".